Staphylococcus aureus - symptoms of infection and treatment of staphylococcus aureus

 Zakażenia gronkowcem są wywoływane przez bakterie gronkowca. Tego typu zarazki są powszechnie spotykane na skórze lub w nosie wielu zdrowych osób. Przez większość czasu bakterie te nie powodują problemów lub powodują stosunkowo niewielkie infekcje skóry (np. zapalenie mieszków włosowych). Ale infekcje gronkowcem mogą stać się śmiertelne, jeśli bakterie wnikają głębiej w twoje ciało, dostając się do krwioobiegu, stawów, kości, płuc lub serca. Coraz więcej zdrowych ludzi rozwija zagrażające życiu infekcje gronkowcem. Leczenie zwykle obejmuje antybiotyki i oczyszczenie zainfekowanego obszaru. Jednak niektóre infekcje gronkowcem nie reagują już lub stają się oporne na zwykłe antybiotyki. Aby leczyć oporne na antybiotyki zakażenia gronkowcem, pracownicy służby zdrowia mogą potrzebować antybiotyków, które mogą powodować więcej skutków ubocznych.  Jak pozbyć się gronkowca złocistego? Jak walczyć z gronkowcem złocistym? Jakie są objawy gronkowca złocistego? O tym wszystkim piszemy poniżej!

 

Rodzaje gronkowca 

Głównym dodatnim gronkowcem jest Staphylococcus aureus, chociaż nie wszystkie szczepy Staphylococcus aureus są koagulazo-dodatnie. Bakterie te mogą przetrwać na suchych powierzchniach, zwiększając prawdopodobieństwo przeniesienia. S. aureus jest również związany z zespołem wstrząsu toksycznego; w latach 80. niektóre tampony umożliwiły szybki wzrost S. aureus, który uwalniał toksyny, które zostały wchłonięte do krwiobiegu. Każda infekcja S. aureus może powodować gronkowcowy zespół oparzonej skóry, reakcję skórną na egzotoksynę wchłoniętą do krwiobiegu. Może również powodować rodzaj posocznicy. Infekcja może zagrażać życiu. Problematycznie jest, że gronkowiec złocisty oporny na metycylinę (MRSA) stał się główną przyczyną zakażeń szpitalnych. MRSA jest również rozpoznawany z rosnącą częstotliwością w zakażeniach pozaszpitalnych.  Objawy zakażenia gronkowcem obejmują nagromadzenie ropy, takie jak czyrak lub ropień. Obszar ten jest zazwyczaj tkliwy lub bolesny i może być zaczerwieniony lub opuchnięty. W skrajnych wypadkach, może on spowodować martwicze zapalenie powięzi, czy zatrucia pokarmowe.

Koagulazo-ujemne:

• S. epidermidis, gatunek gronkowca koagulazo - ujemnego, jest komensalem skóry, ale może powodować ciężkie zakażenia u pacjentów z obniżoną odpornością oraz z cewnikiem umieszczonym w żyle centralnej.

• S. saprophyticus, inny gatunek koagulazo -ujemny, będący częścią prawidłowej flory pochwy, jest głównie związany z niepowikłanymi zakażeniami dolnych dróg moczowo-płciowych u młodych, aktywnych seksualnie kobiet. 

• Inne gatunki gronkowców są zaangażowane w infekcje u ludzi, zwłaszcza S. lugdunensis , S. schleiferi i S. caprae.

Gronkowiec objawy 

Zakażenia gronkowcem mogą obejmować zarówno drobne problemy skórne, jak i zagrażające życiu choroby. Na przykład zapalenie wsierdzia, poważna infekcja wewnętrznej wyściółki serca (wsierdzia) może być wywołana przez bakterie gronkowca. Oznaki i objawy infekcji gronkowcem są bardzo zróżnicowane, w zależności od lokalizacji i ciężkości infekcji.

 

Infekcje skóry

Infekcje skóry wywołane przez bakterie gronkowca obejmują:

Czyraki, najczęstszym rodzajem infekcji gronkowcem złocistym jest czyrak. Jest to kieszonka ropna, która rozwija się w mieszku włosowym lub gruczole łojowym. Skóra nad zainfekowanym obszarem zwykle staje się czerwona i opuchnięta.

Jeśli pęknie, prawdopodobnie wypłynie ropa. Czyraki pojawiają się najczęściej pod pachami lub w okolicy pachwin lub pośladków. To najczęstszy przypadek wśród tkanek podskórnych.

Liszajec, ta zaraźliwa, często bolesna wysypka może być spowodowana przez bakterie gronkowca. Liszajec ma zwykle duże pęcherze, z których może wyciekać płyn i tworzyć miodową skórkę.

Cellulit, cellulitis to infekcja głębszych warstw skóry. Powoduje zaczerwienienie i obrzęk na powierzchni skóry. Mogą również rozwinąć się owrzodzenia lub obszary sączącej się wydzieliny. Gronkowiec złocisty jest w tym wypadku wyjątkowo zjadliwy.

Gronkowcowy zespół oparzonej skóry, toksyny wytwarzane przez bakterie gronkowca złocistego mogą powodować gronkowcowy zespół oparzonej skóry. Problem dotyka głównie niemowląt i dzieci, stan ten obejmuje gorączkę, wysypkę, a czasami pęcherze. Kiedy pęcherze pękają, górna warstwa skóry znika. To pozostawia czerwoną, surową powierzchnię, która wygląda jak oparzenie.

 

Zatrucie pokarmowe

Bakterie gronkowca są jedną z najczęstszych przyczyn zatruć pokarmowych. Bakterie rozmnażają się w żywności i wytwarzają toksyny, które powodują choroby. Objawy pojawiają się szybko, zwykle w ciągu kilku godzin od zjedzenia skażonej żywności. Objawy zwykle również szybko ustępują, często trwając tylko pół dnia. Zakażenie gronkowcem w żywności zwykle nie powoduje gorączki. Oznaki i objawy, których można się spodziewać w przypadku tego typu infekcji gronkowcem, obejmują:
 

• nudności i wymioty

• biegunka

• odwodnienie

• niskie ciśnienie krwi

• bakteriemia.

Znana również jako infekcja krwi, bakteriemia występuje, gdy bakterie gronkowca dostają się do krwioobiegu. Gorączka i niskie ciśnienie krwi są objawami bakteriemii. Bakterie mogą przemieszczać się do miejsc w głębi ciała, aby wywołać infekcje, które wpływają na:

• narządy wewnętrzne, takie jak mózg (zapalenie opon mózgowych), serce (zapalenie wsierdzia) lub płuca (zapalenie płuc)
• kości i mięśnie
• urządzenia wszczepione chirurgicznie, takie jak sztuczne stawy lub rozruszniki serca

Zespół wstrząsu toksycznego

Ten zagrażający życiu stan wynika z toksyn wytwarzanych przez niektóre szczepy bakterii gronkowca. Chorobę powiązano z niektórymi rodzajami tamponów, ranami skóry i zabiegami chirurgicznymi. Zwykle rozwija się nagle z:

• wysoka gorączka,

• nudności i wymioty,

• wysypka na dłoniach i podeszwach, która wygląda jak oparzenie słoneczne,

• dezorientacja,

• bóle mięśni,

• biegunka,

• ból brzucha,

• septyczne zapalenie stawów.

Septyczne zapalenie stawów jest często spowodowane infekcją gronkowcem. Bakterie często atakują kolana, ramiona, biodra oraz palce u rąk i nóg. Sztuczne stawy również mogą być zagrożone infekcją. Oznaki i objawy mogą obejmować:

• Obrzęk stawów

• Silny ból w dotkniętym stawie

• Gorączka

Kiedy iść do lekarza

Udaj się do swojego lekarza, jeśli Ty lub Twoje dziecko macie:

• obszar zaczerwienionej, podrażnionej lub bolesnej skóry,

• pęcherze wypełnione ropą,

• gorączkę.

Możesz również porozmawiać ze swoim lekarzem, jeśli:

• infekcje skóry są przenoszone z jednego członka rodziny na drugiego,

• dwóch lub więcej członków rodziny ma infekcje skóry w tym samym czasie.

Co powoduje gronkowca? 

Wiele osób nosi bakterie gronkowca na skórze lub w nosie i nigdy nie rozwija infekcji gronkowcem. Jeśli jednak rozwinie się infekcja gronkowcem, istnieje duża szansa, że ​​jest to bakteria, którą nosisz od jakiegoś czasu. Bakterie gronkowca mogą również przenosić się z osoby na osobę. Ponieważ bakterie gronkowca są tak odporne, mogą żyć na przedmiotach, takich jak poszewki na poduszki lub ręczniki, wystarczająco długo, aby przenieść się na następną osobę, która ich dotknie. Bakterie gronkowca mogą wywołać infekcję. Możesz również zachorować z powodu toksyn wytwarzanych przez bakterie.

Bakterie gronkowca są odporne na:

• wysuszenie,

• ekstremalne temperatury,

• kwas żołądkowy.

Czynniki ryzyka

Wiele czynników – w tym zdrowie układu odpornościowego lub rodzaj uprawianego sportu – może zwiększać ryzyko rozwoju infekcji gronkowcem.

Podstawowe warunki zdrowotne

Niektóre zaburzenia lub leki stosowane w ich leczeniu mogą zwiększać ryzyko infekcji gronkowcem. Osoby, które mogą być bardziej podatne na zakażenie gronkowcem, to osoby z:

• cukrzycą stosujące insulinę,

• HIV/AIDS,

• niewydolnością nerek wymagająca dializy,

• osłabionym układem odpornościowy — z powodu choroby lub leków hamujących układ odpornościowy,

• po przeszczepie,

• u których zdiagnozowano nowotwór, zwłaszcza ci, którzy są leczeni chemioterapią lub radioterapią,

• z uszkodzeniami skóry spowodowanymi takimi stanami jak egzema, ukąszenia owadów lub drobne urazy otwierające skórę,

• z chorobami płuc (oddechowa), taka jak mukowiscydoza lub rozedma płuc,

• w trakcie lub po niedawnej hospitalizacji.

Mimo usilnych prób pozbycia się ich, bakterie gronkowca pozostają obecne w szpitalach, gdzie mogą zarażać osoby najbardziej narażone na zakażenie. Może to obejmować osoby z:

• osłabionym układem odpornościowym,

• oparzeniami,

• ranami chirurgicznymi.

Czasami osoby przyjmowane do szpitala mogą być badane w celu sprawdzenia, czy są nosicielami bakterii gronkowca. Badanie przesiewowe wykonuje się za pomocą wymazu z nosa. Można zastosować leczenie mające na celu pozbycie się bakterii, aby zapobiec infekcji i zmniejszyć rozprzestrzenianie się na inne osoby.

Urządzenia inwazyjne i wszczepiane

Bakterie gronkowca mogą dostać się do organizmu, podróżując wzdłuż przewodów medycznych. Urządzenia te tworzą połączenie między zewnętrzem a wnętrzem twojego ciała. Przykłady to:

• cewniki moczowe,

• rurki umieszczone w żyle (cewniki dożylne).

Ponadto bakterie gronkowca są przyciągane do wszczepionych urządzeń, gdzie rozwijają się na powierzchni i powodują infekcję. Należą do nich urządzenia wszczepiane chirurgicznie, takie jak:

• sztuczne stawy,

• rozruszniki serca.

Sporty kontaktowe

Bakterie gronkowca mogą łatwo rozprzestrzeniać się poprzez skaleczenia, zadrapania i kontakt ze skórą. Infekcje gronkowcem mogą również rozprzestrzeniać się w szatni przez wspólne brzytwy, ręczniki, mundury lub sprzęt.

Niehigieniczne przygotowywanie posiłków

Osoby mające kontakt z żywnością, które nie myją właściwie rąk, mogą przenosić bakterie gronkowca ze skóry na przygotowywaną żywność. Bakterie rozmnażają się w pożywieniu i wytwarzają toksyny, które powodują choroby. Gotowanie może zabić bakterie. Ale toksyny wciąż są w jedzeniu. Żywność zanieczyszczona bakteriami gronkowca nie wygląda ani nie smakuje inaczej.

 

Komplikacje

Jeśli bakterie gronkowca zaatakują twój krwioobieg, możesz rozwinąć rodzaj infekcji, która wpływa na całe twoje ciało. Infekcja ta, nazywana sepsą, może prowadzić do wstrząsu septycznego. Jest to zagrażający życiu epizod, gdy ciśnienie krwi spada do bardzo niskiego poziomu. Infekcje gronkowcem mogą również stać się śmiertelne, jeśli bakterie wnikną głęboko do twojego ciała, dostając się do krwioobiegu, stawów, kości, płuc lub serca.

 

Jak zapobiegać gronkowcowi? 

Te środki ostrożności mogą pomóc zmniejszyć ryzyko zakażenia gronkowcem:

Umyj ręce: dokładne mycie rąk to najlepsza ochrona przed zarazkami. Energicznie myj ręce mydłem i wodą przez co najmniej 20 sekund. Następnie osusz je jednorazowym ręcznikiem i użyj ręcznika, aby zakręcić kran. Jeśli Twoje ręce nie są widocznie zabrudzone lub nie możesz ich umyć, możesz użyć środka do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu.

Regularnie myj ręce mydłem i wodą: na przykład przed, w trakcie i po przygotowywaniu jedzenia; po obróbce surowego mięsa lub drobiu; przed jedzeniem; po skorzystaniu z łazienki; oraz po dotknięciu zwierzęcia lub odchodów zwierzęcych.

Zakryj rany: utrzymuj skaleczenia i zadrapania w czystości i przykryj sterylnym, suchym bandażem, aż się zagoją. Ropa z zakażonych ran często zawiera bakterie gronkowca. Zakrywanie ran pomoże powstrzymać rozprzestrzenianie się bakterii.

Zmniejsz ryzyko związane z tamponami: zespół wstrząsu toksycznego jest powodowany przez bakterie gronkowca. Tampony pozostawione przez długi czas mogą rozwijać bakterie gronkowca. Możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu wstrząsu toksycznego, często zmieniając tampon — przynajmniej co 4 do 8 godzin. Użyj tamponu o najniższej chłonności. W miarę możliwości staraj się zastępować tampony podpaskami higienicznymi.

Przechowuj osobiste rzeczy: unikaj dzielenia się rzeczami osobistymi, takimi jak ręczniki, prześcieradła, brzytwy, odzież i sprzęt sportowy. Infekcje gronkowca mogą rozprzestrzeniać się na przedmiotach, a także od osoby do osoby.

Wypierz odzież i pościel: bakterie gronkowca mogą rozprzestrzeniać się na odzieży, ręcznikach i pościeli. Aby usunąć bakterie, wypierz i wysusz rzeczy w najcieplejszej temperaturze zalecanej na metkach. Nie ma problemu, jeśli nie możesz użyć gorącej wody, ponieważ użycie detergentu w praniu wystarczy, aby rzeczy były czyste i bezpieczne w użyciu. Możesz użyć wybielacza na dowolnych materiałach, które można wybielać.

Podejmij środki ostrożności dotyczące bezpieczeństwa żywności: umyj ręce przed kontaktem z żywnością. Jeśli jedzenie będzie czekało przez jakiś czas, upewnij się, że gorące potrawy pozostają gorące — powyżej 60 C. Upewnij się, że zimne jedzenie utrzymuje się w temperaturze 4,4 C lub niższej. Resztki należy jak najszybciej schłodzić. Umyj deski do krojenia i blaty wodą z mydłem.

Wsparcie w walce z bakteriami:

NOW FOODS Essential Oil Tea Tree (Olejek Eteryczny) Drzewo Herbaciane 30ml


INVEX REMEDIES Ag 124 Antybakteryjny Płyn do Twarzy i Ciała ze Srebrem Monojowym (Cera Trądzikowa) 200ml


INVEX REMEDIES Mydło ze Srebrem Monojonowym Ag 100g



 

Skorzystaj ze zniżki:

Źródła: 

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK441868/

2. https://www.health.state.mn.us/diseases/staph/basics.html

3. https://apic.org/monthly_alerts/staphylococcus-aureus/

4. https://en.wikipedia.org/wiki/Staphylococcus_aureus

5. https://www.msdmanuals.com/home/infections/bacterial-infections-gram-positive-bacteria/staphylococcus-aureus-infections

Autor:

Patryk Chodyniecki. Pasjonat kulturystyki, pływania oraz sportów walki. Od ponad 10 lat uprawia amatorsko sporty siłowe, które lubi łączyć na zmianę z boksem, MMA oraz pływaniem. Interesuje się również szeroko pojętą suplementacją oraz dietetyką, którą sukcesywnie wdraża w swoje treningi.