Insulinooporność - co to jest?

Coraz częściej pacjent słyszy diagnozę – insulinooporność. Zazwyczaj nie do końca rozumie, na czym ta choroba polega, jak się ją leczy oraz jak bardzo styl życia wpływa na jej obecność. Zmiana stylu życia może doprowadzić do całkowitego cofnięcia się choroby. Nie każdy lekarz kwalifikuje insulinooporność jako chorobę, ale jako element tak zwanego zespołu metabolicznego, na który składa się wiele elementów.

Po krótce, insulinooporność, to nic innego jak mała wrażliwość tkanek na działanie insuliny. Może być obecna mimo pozornie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Insulina jest hormonem, odpowiedzialnym za regulację poziomu cukru we krwi.

Dlaczego aktualnie kładzie się tak duży nacisk na wczesną diagnozę insulinooporności? Ze względu na powikłania, jakie mogą wynikać z nieleczonej, zaburzonej gospodarki insuliną. Stan ten może doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2. Niestety to nie jedyne zagrożenie. U kobiet, może to być niekontrolowany przyrost masy ciała, bądź rozwinięcie się choroby policystycznych jajników, która może prowadzić do bezpłodności.

PRZYCZYNY

Jest ich wiele, ta biologiczna to zaburzenie w transporcie insuliny do komórek wątroby, mięśni i tkanki tłuszczowej. Bardzo często, ale nie zawsze osoby z insulinoopornością, charakteryzują się specyficzną „oponką” czyli zwiększoną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy talii. Stan ten jest trudny do uchwycenia, ponieważ insulinooporność jest bardzo ciężka w diagnozie.
 

Bezpośrednia przyczyna znajduje się w codziennym życiu. Nieprawidłowa ilość posiłków, zbyt duże i obfite porcje, częste pomijanie lub w ogóle rezygnacja ze śniadań. Zbyt mała podaż błonnika również może przyczyniać się, do powstawania insulinooporności.
 

Dieta przeciętnego Kowalskiego, obfituje w nasycone kwasy tłuszczowe. Nieświadomi zawartości tłuszczów w produktach przetworzonych, zjadamy ogromne ilości tłuszczy trans. Polska dieta nie należy do najlżejszych. Tradycyjne potrawy często są smażone, desery po obiadach złożone z cukrów prostych i nasyconych kwasów tłuszczowy, a weekendy zakrapiane alkoholem, co może być dodatkowym czynnikiem ryzyka w powstawaniu insulinooporności.
 

Mechanizm powstawania insulinooporności jest następujący. Ze względu na upośledzony transport insuliny do mięśni, trzustka stara się wyprodukować jej jeszcze więcej. Finalnie ilość insuliny we krwi podnosi się. Mamy wtedy do czynienia z hiperinulinizmem. Czego efektem będzie, stały przyrost masy ciała, co w konsekwencji może przerodzić się otyłość. Insulina odpowiedzialna jest za rozrost i zwiększanie masy, dodatkowo poprawia łaknienie. W związku z tym, taka osoba, nie dość, że będzie tyła, zjadając takie same porcje jak wcześniej, to do tego wzrośnie jej apetyt, przez co dużo trudniej będzie zachować jej deficyt kaloryczny. Natomiast w pewnym momencie dochodzimy do ściany, możliwości trzustki się kończą. Wtedy może pojawić się cukrzyca typu 2.
 

Oprócz cukrzycy typu 2, skutkami insulinooporności będzie nadciśnienie tętnicze, które może częściej wystąpić u osób z tą chorobą. Zaburzenia związane z poziomem cholesterolu, które mogą prowadzić do miażdżycy. Efektem stale zwiększającej się ilości cholesterolu w wątrobie, mogą być problemy związane z jej pracą, długofalowo mogące doprowadzić do niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Częściej chorzy zapadają też na dne moczanową, ze względu na wzrastające ilości kwasu moczowego. Zwiększająca się masa ciała, może powodować problemy ze snem i związane z tym zaburzenia oddychania.
 

Nierzadko insulinooporność dotyczy młodych kobiet, starających się o potomstwo. W trakcie rutynowych badań, diagnozowany jest zespół metaboliczny, a razem z nim insulinnoporność. Jajnik, narażony jest bezpośrednio na nadmiar insuliny, a wtedy produkuje duże ilości androgenów, które mogą doprowadzić do zaburzeń miesiączkowania, zatrzymując owulację i powodując nadmierne owłosienie ciała i trądzik. Kobiety stosujące antykoncepcje hormonalną, mogą być bardziej narażone na insulinooporność i zaburzenia tolerancji glukozy. Same tabletki antykoncepcyjne, powodują zwiększone wydzielanie insuliny. Mogą też utrudniać leczenie.

 

DIAGNOZA

Wiemy już, jak powstaje insulinooporność, teraz powiemy o tym, jak można ją zdiagnozować. Najlepiej kontrolować obwód talii. Zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej w tym miejscu, może być dla nas sygnałem alarmowym. Nie jest to jednoznaczna diagnoza, ale może zwrócić naszą uwagę, by rozpocząć diagnostykę laboratoryjną w kierunku insulinooporności i zaburzeń lipidowych.
 

Kolejnym etapem, będzie kontrola glukozy we krwi, za pomocą glukometru. Jest to metoda nieinwazyjna, dostępna u lekarza pierwszego kontaktu. Stałą kontrolę umożliwią nam osobiste glukometry, które coraz więcej osób posiada już w domu.
 

Badania laboratoryjne, są ostateczną diagnozą, którą może postawić lekarz. Obejmują one nie tylko pomiar stężenia glukozy i insuliny na czczo, ale także tzw. krzywe insulinowe i krzywe glukozowe. Badanie można wykonać na zlecenie lekarza bądź dietetyka, nazywane jest doustnym testem obciążenia glukozą (OGGT).
 

Dopiero po pełnej diagnostyce, można stwierdzić, czy pacjent jest chory, czy wymaga farmakoterapii, czy może w jego przypadku wystarczy zmiana stylu życia.

 

JAK LECZYMY INSULINOOPORNOŚĆ?

Najlepszym rozwiązaniem jest dietoterapia oparta o węglowodany złożone oraz aktywność fizyczna. Kluczem do sukcesu w leczeniu tego schorzenia, często bywa aktywność fizyczna. Jeśli zmniejszymy masę ciała, poziom tkanki tłuszczowej także spadnie, przez co leczenie będzie skuteczniejsze. Każdy wysiłek, z wyłączeniem krótkotrwałego o małej intensywności, będzie doprowadzał do zmniejszenia ilości poziomu insuliny we krwi. Najważniejsze jest, stopniowe wydłużanie czasu wysiłku, dzięki czemu osiągniemy lepsze rezultaty w procesie leczenia. W niektórych przypadkach konieczne jest włączenie farmakoterapii.
 

Kolejnym elementem leczenia jest dieta. Informacje, jaka dieta będzie skuteczna, zalewają internet. Nie należy jednak ufać każdej modzie. Portale podające na swej stronie głównej zalecenia nt. restrykcyjnych diet czy głodówek, możemy uznać za mało wiarygodne informacje. Najskuteczniejszą ogólną uwagą będzie stosowanie diety złożonej z produktów o niskim indeksie glikemicznym. Staramy się, by u osoby z insulinoopornością, w diecie znalazło się więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych, a mniej produktów zawierających tłuszcze trans.  Całkowicie eliminujemy produkty przetworzone. Robimy wszystko, aby dieta była różnorodna, dbając o odpowiednią podaż błonnika. Włączmy więcej warzyw surowych, ale też gotowanych, duszonych, pieczonych, zup i przecierów. Pamiętajmy, że owoce owszem są źródłem zdrowia, ale powinniśmy uważać z ich ilością. Zaleca się by osoby cierpiące na zaburzenia wydzielania insuliny, spożywały około 1-2 porcje świeżych owoców, o niskim indeksie glikemicznym. Warto także zaprzyjaźnić się z rybami oraz olejami roślinnymi, bogatymi w kwasy omega 3, mającymi działanie przeciwzapalne i wymiatające wolne rodniki.
 

Zmieniając dietę, często wpadamy w pułapkę niewiedzy, popełniając podstawowe błędy. Jednym z nich może być włączenie soków owocowych, mających dużą wartość kaloryczną, do tego będących źródłem dużej ilości cukrów i mających wysoki indeks glikemiczny. Nadmierne używanie soli, także jest niewskazane, za to często występujące w polskiej kuchni. Zapomnijmy o dosalaniu.
 

Insulinooporność mimo, że nie zawsze klasyfikowana jako jednostka chorobowa, jest stanem znacznego osłabienia organizmu, dlatego dobrze jest zadbać o odpowiednią regenerację.  Weźmy pod uwagę, że aby uzyskać pożądany efekt wyregulowania gospodarki hormonalnej, należy zmniejszyć poziom stresu. Stosując między innymi techniki relaksacyjne lub regularnie uczęszczać na zajęcia relaksacyjne.
 

Sen, to kolejny niezbędny element, prowadzący w naszej układance do zdrowia. Mimo, że niektórzy uważają, że potrafią się wysypiać w trakcie 5 czy 6h snu, jest to złudne wrażenie. Odpowiedni wypoczynek i regenerację dla naszego organizmu, przynosi dobrej jakości sen- minimalnie 7h. Natomiast każdy ma swój punkt graniczny, nie mniejszy niż 7h. Niektórzy do regeneracji potrzebują 9h i to też jest możliwe. Jeśli nasz organizm woła o sen, należy odłożyć wszystkie obowiązki na rzecz snu. Tylko wtedy jesteśmy w stanie zapewnić sobie prawidłowy proces zdrowienia.
 

Najczęściej stosowanym lekiem przy insulinooporności jest metformina. Zwiększa ona wrażliwość tkanek na insulinę, dzięki temu glukoza jest wychwytywana przez tkanki i nie odkłada się w postaci tkanki tłuszczowej. Przez co możliwe jest, zmniejszenie tkanki tłuszczowej i szybsza redukcja wagi.
 

Podsumowując insunlinooporność, jest zaburzeniem, które wpływa na nasz cały organizm, działa destrukcyjnie i chorobotwórczo. Należy dbać o zdrowy styl życia. Osoby borykające się z insulinoopornością, powinny przede wszystkim, zadbać o odpowiednią dietę oraz skupić się na aktywności fizycznej. Powinny także dbać o wypoczynek i wykonywać regularne badania. Dzięki temu mamy pewność, że kontrolujemy nasze zdrowie, a leczenie które wprowadzimy będzie skuteczne.
 

POLECANE PRODUKTY 

ALINESS Beta Glukan Yestimun® 1,3-1,6 β-D 500mg (Drożdże Piwowarskie Saccharomyces Cerevisiae) 100 kapsułek wegetariańskich

Beta glukan – substancja naturalnie występująca w ścianach komórkowych wielu roślin, grzybów i mikroorganizmów. Najbardziej aktywną formą jest beta glukan 1,3/1,6 D występujący m.in. w ścianie komórkowej drożdży. Opatentowana, zaawansowana technologia pozyskiwania gwarantuje jego wysoką czystość a co za tym idzie wysoką skuteczność działania.


SWANSON Alpha Lipoic Acid (Kwas R-Alfa Liponowy) - Double Strength - 100mg - 60 kaps




Aby uzyskać bardziej skuteczny suplement kwasu alfa-liponowego, spróbuj kwasu alfa liponowego Swanson R-Fraction. Konwencjonalne suplementy kwasu alfa-liponowego zawierają racemiczną mieszankę 50-50 izomerów R i S, ale izomer R jest jedyną postacią występującą w ludzkim ciele i jest to forma odpowiedzialna za większość korzystnych efektów kwasu alfa-liponowego. 

THORNE Berberine-500 (Berberyna) 60 kapsułek wegetariańskich



Berberyna jest alkaloidem występującym w wielu roślinach, w tym w Hydrastis canadensis (Gorzknik kanadyjski), Coptis chinensis (Cynowód), Berberis aquifolium, Berberis vulgaris (Berberys zwyczajny) i Berberis aristata (Berberys Indyjski). Berberyna w Berberine-500 pochodzi z indyjskiego ekstraktu z berberysu (korzenia) (Berberis aristata). Wysokojakościowe produkty berberynowe firmy Thorne zapewniają szerokie spektrum działania immunologicznego i wsparcie dla przewodu pokarmowego. 


GARDEN OF LIFE Dr. Formulated Probiotics Once Daily (Probiotyk) - 30 kapsułek wegetariańskich



David Perlmutter, M.D., jest ekspertem w dziedzinie ludzkiego mikrobiomu, certyfikowanym neurologiem, członkiem American College of Nutrition, ekspertem w dziedzinie zdrowia mózgu w Ameryce i autorem bestsellerów # 1 New York Timesa. Dr. Formulated Probiotics Once Daily to wyjątkowy, potężny probiotyk zaprojektowany specjalnie do wspierania zdrowego mikrobiomu. Dr Perlmutter stworzył tę unikalną formułę z 30 miliardami CFU korzystnych probiotyków wykonanych z różnych surowych szczepów probiotycznych, które są odporne na kwas żołądkowy i żółć dla codziennego wspomagania układu trawiennego i układu odpornościowego.