Kurkumina oraz Piperyna - naturalne środki przeciwzapalne

KURKUMINA ORAZ PIPERYNA - NATURALNE ŚRODKI PRZECIWZAPALNE

Wedle najaktualniejszych doświadczeń statystycznie co piąty Polak ma problem zespołu metabolicznego. Termin ów stosowany jest do określenia zespołu symptomów, jakie potrafią świadczyć o podwyższonym ryzyku infekcji serca, cukrzycy, udaru mózgu oraz pozostałych dolegliwości przewlekłych.

Należą do nich:

• zbyt duży obwód w pasie (otyłość brzuszna),
• duże ciśnienie krwi,
• wysoki poziom cukru we krwi,
• niewielki poziom cholesterolu HDL,
• znaczny poziom trójglicerydów.

Każde te sygnały, pochodzące z różnorodnych dziedzin, łączy pojedyncze pojęcie – zapalenie. Przewlekły stan zapalny połączony jest jednoznacznie z zespołem metabolicznym. Rzeczywiście okazało się, że stan zapalny związany z nadwagą oraz otyłością odgrywa kluczową kwestię w etiologii zespołu metabolicznego i w znaczącym stopniu doprowadza do zmian chorobowych. Logiczne jest to, że kurkumina – jeden z najskuteczniejszych leków przeciwzapalnych istniejących w naturze – może stanowić skuteczną walkę w opanowywaniu stanu zapalnego u ludzi chorujących na niniejsze zaburzenie.

CZYM JEST KURKUMINA?

Regularne stosowanie kurkuminy zmniejsza stan zapalny oraz poziom cukru we krwi. Badacze przebadali 117 osób ze stwierdzonym Zespołem Metabolicznym, aby sprawdzić wpływ kurkuminy na stan zapalny. Część uczestników brała 1 g pokruszonej kurkuminy dziennie, podczas gdy druga część otrzymywała tabletki placebo. Rezultat badania - osoby przyjmujące kurkuminę, miały mniejszy poziom trzech markerów zapalenia we krwi. Wynikało to poziomu białka C-reaktywnego (CRP), niższego stopnia cukru we krwi testowanego na czczo oraz hemoglobiny A1c (miary określającej długoterminowy poziom cukru we krwi). Dla porównania, u chorych otrzymujących placebo, na przestrzeni ośmiu tygodni odnotowano wzrost poziomu cukru we krwi oraz podniesienie stanu zapalnego. Analiza ośmiu poprzednich badań potwierdziła, że kurkumina redukuje poziom CPR. Naukowcy dotarli do rezultatu, że krótkoterminowa suplementacja biodostępnej kurkuminy znacząco oddziałuje na oksydację i stan zapalny u jednostek z Zespołem Metabolicznym oraz może być zastosowana jak „typowy, bezpieczny oraz dobry sposób łagodzący CRP”.

Kurkumina może posiadać aż 150 cech terapeutycznych, w tym antynowotworową. Aktualnie uczeni analizowali kurkuminę pod kątem jej wpływu na zmniejszenie objawów Parkinsona, Alzheimera oraz uszkodzeń po udarach. Odkryli oni, że działa ona jeszcze w sposób całkowity na stan mózgu, dzięki prostym zaletom przeciwzapalnym oraz antyoksydacyjnym, tym samym, jakie mogą pomóc walczyć z zespołem metabolicznym.

Jest też odpowiednia do opanowania bariery krew-mózg, co buduje z niej zbawienny środek neuroprotekcyjny w pełnym zakresie zaburzeń neurologicznych. Pracuje analogicznie do witaminy D, poprzez modulowanie sporej ilości genów.

Dotychczasowe doświadczenia dowiodły również, iż kurkumina działa poprzez wnikanie do błon komórkowych, poprawia ich właściwości fizyczne oraz utrwala je. Jeżeli chodzi o cechy przeciwzapalne, potrafi zmniejszyć zarówno aktywność jak i syntezę cyklooksygenazy-2 (COX2) i 5-lipooksygenazy (5-LOX), oraz pozostałych enzymów powodujących zapalenie.

Doświadczenie zrealizowane w 2006 roku udowodniło też, iż wyciąg z kurkumy bogaty w kurkuminoidy (kurkumina jest niezwykle studiowanym kurkuminoidem), może ograniczać możliwości zapalne, efektywnie hamując powstawanie białek, jakie odpowiadają za ból oraz obrzęk.

JAK STOSOWAĆ KURKUMINĘ?

Kurkuma potrafi być jednym z wysoce korzystnych ziół na świecie. W Indiach powszechnie nazywana jest jako „przyprawa życia”. Kurkumina znajdująca się w kurkumie posiada predyspozycję do modulowania aktywności oraz ekspresji genetycznej, również przez uszkadzanie komórek rakowych i wspieranie zdrowych komórek. Umożliwia również anty-angiogenezę, co znaczy, że zapobiega rozwojowi naczyń krwionośnych, jakie są potrzebne komórkom rakowym do rozwoju. Kurkumina zdaje się stanowić często pomoc przy prawie każdym typie nowotworu.

Dodatkowo, jak pokazują coraz powszechniejsze badania, kurkumina potrafi być przydatna przy:

• Przyśpieszaniu leczenia ran.
• Ochronie przed zniszczeniami wątroby.
• Pobudzaniu wydzielania żółci.
• Obronie przed zaćmą.
• Zachowaniu prawidłowego poziomu cholesterolu.
• Przeciwdziałaniu utlenianiu lipoprotein o słabej gęstości.
• Hamowaniu agregacji płytek krwi.
• Likwidowaniu symptomów stwardnienia rozsianego.
• Usuwaniu objawów Alzheimera.
• Powstrzymywaniu replikacji HIV.
• Przezwyciężaniu skutków zakrzepicy oraz zawałów.
• Usuwaniu symptomów cukrzycy typu II.
• Usuwaniu symptomów reumatoidalnego zapalenia stawów.
• Zapobiegania powstawania nowotworu.
• Osłonie przed toksycznością płucną oraz zwłóknieniami.

W doświadczeniu zamieszczonym w Natural Products Report w 2011 roku ukazano szczegółowo, dlaczego kurkumina może być doskonałym narzędziem do konfrontacji z objawami Zespołu Metabolicznego.

Posiada ona wszechstronne zastosowanie w walce z dolegliwościami, w tym:

• chorobami płuc oraz wątroby,
• dolegliwościami neurologicznych,
• zakłóceniami autoimmunologicznych,
• chorobami sercowo-naczyniowych,
• stanami zapalnymi,
• dysfunkcjami metabolicznych.

CZY JEDZENIE KURKUMY NIESIE WIELE KORZYŚCI?

Kurkuma jest doskonałą przyprawą o ziemistym, nieco pikantym smaku. Orientalne tradycje oraz ich medycyna, w tymże tradycyjna medycyna chińska oraz Ayurveda (medycyna indyjska) szanują kurkumę za jej smak oraz właściwości zdrowotne od ponad 5 000 lat. Jest to przyprawa, jaką warto posiadać w kuchni cały sezon, bo idealnie pasuje do sosów pomidorowych, zup, gulaszów, zieleniny, dań zasmażanych, kalafiora oraz pozostałych warzyw i chociażby jajek. Wybór doskonałej postaci kurkumy pozwoli zaczerpnąć z właściwości aktywnego składnika – kurkuminy. Jednak dla leczniczych względów suplementowanie również będzie w porządku.

Dawanie organizmowi kurkuminy w ilościach jakie były wykorzystywane w doświadczeniach tylko dzięki diecie jest skomplikowane. W ujętych doświadczeniach wykorzystano 1 g kurkuminy, podczas kiedy przeciętne ilości anty-nowotworowe wymagają podania 3 g przyswajalnego wyciągu kurkuminy, 3-4 razy dziennie. Trudno przyjąć takie ilości jedynie przy wykorzystaniu kurkuminy w proszku. Pojedynczy korzeń kurkumy ma jedynie 3% stężenia kurkuminy.

Sposobem na wzmocnienie przyswajania jest przygotowanie mikroemulsji: 1 łyżka proszku z kurkuminy oraz 1-2 jaja i 1-2 łyżki roztopionego oleju kokosowego. Należy wymieszać wszelkie składniki za pomocą blendera, na największych obrotach. Nowe rozwiązanie to podanie łyżeczki proszku do litra wrzącej wody. Woda musi się gotować podczas wsypywania kurkuminy. Po wrzeniu przez 10 minut dostaniemy 12% płyn, jaki należy przyjąć po ostygnięciu. Najlepiej przyjąć wywar w czasie 4h, albowiem kurkumina będzie się stopniowo wytrącała z płynu a po 6h uzyska stężenie na poziomie 6%.

Kurkumina posiada niezwykle silny żółty barwnik, należy zatem zachować rozwagę, bo może zabarwić nawierzchnie na stałe. Aby zapobiec efektowi „żółtej kuchni” mieszanie i rozrabianie najlepiej wykonywać pod okapem. Jako możliwość można konsumować kurkuminę w postaci suplementu. Należałoby jednak dopilnować, aby był on doskonałej klasy oraz firmy, która zapewnia wysoką przyswajalność. Należy szukać wyciągu z kurkumy, jaki ma minimum 95% kurkuminoidów. Są one jednak nieco skomplikowane do znalezienia.

INSULINOODPORNOŚĆ W ZESPOLE METABOLICZNYM

Chorzy narzekający na zespół metaboliczny są statystycznie insulinooporni. Według dr. Roberta Lustig`a, profesora endokrynologii pediatrycznej Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (USCF), bez względu na to, który narząd staje się niewrażliwy na insulinę, kończy się to jego długą infekcją metaboliczną.

Na przykład insulinooporność wątroby potrafi zakończyć się cukrzycą rodzaju II. Insulinooporność mózgu kończy się dolegliwością Alzheimera, w wypadku nerek doprowadza do ich niewydajności i tak dalej. Każde obecne dolegliwości są stanami insulinooporności. Pytanie brzmi, co sprawia oporność na insulinę?

Posiadamy nowe informacje, którymi jesteśmy niezwykle podekscytowani. Traktują one o tym, iż jeżeli przeciążymy mitochondria, małe zakłady spalania energii w komórkach oraz w każdym organie, skończymy manifestacją rozmaitych dolegliwości metabolicznych mówi dr Lustig. Substancją najbardziej obciążającą mitochondria są tłuszcze trans. Inny pod względem przeciążania jest cukier. Tłuszcze trans oraz cukier to naprawdę najlepsi przedstawiciele żywności przetworzonej.

Przesyt cukru w diecie, szczególnie fruktozy, która posiada niekorzystny wpływ na każde hormony metaboliczne, sprawia, iż wskaźniki insulinooporności w Stanach Zjednoczonych są naprawdę duże. Istotne jest więc, aby monitorować ilość konsumowanej fruktozy oraz utrzymywać ją poniżej 25 g na dobę. W wypadku Zespołu Metabolicznego powinno stanowić to nie więcej aniżeli 15g/dzień.

Innymi słowy, należy pozbyć się przetwarzanej żywności z diety oraz skoncentrować się na dobrym jedzeniu (które przy okazji pomoże zmniejszyć długotrwałe stany zapalne). Sporadyczny post może być innym środkiem na insulinooporność. Inną formą mogą być ćwiczenie ruchowe. Aktywność mięśniowa jest ważna w walce z zespołem metabolicznym, gdyż zwiększenie masy mięśniowej, a więc także mitochondriów, zwiększa podatność na insulinę. Ważna jest również optymalizacja flory bakteryjnej jelit. Można jej dokonać najlepiej poprzez jedzenie tradycyjnie sfermentowanych posiłków. Należ również pamiętać, iż przetworzona żywność w ogóle posiada skłonność do zwalczania prawidłowej mikroflory, czyli odmiana diety na taką o mniejszej ilości cukru automatycznie wpłynie korzystnie na sytuację jelit.

KIEDY UŻYWAĆ KURKUMĘ?

Kurkumę jako przyprawę należy dodawać na wstępie gotowania. Hindusi powszechnie używają jej do dań z ryżu oraz warzyw. Sprawdzi się również we własnych wypiekach, daniach z dodatkiem jajek na twardo, omletach, sosach, sałatkach, zupach kremowych, potrawach z ostrygami i mięczakami. Nadaje daniom typowego, kanarkowego barwnika. W małej ilości posiada delikatny smak oraz aromat, zwiększając liczbę dodanej przyprawy zwiększamy jej zapach. Obecnie jedna łyżka przyprawy wystarczy na cztery porcje jajecznicy, omleta, warzyw lub ryżu. Kurkumę koniecznie dodaje się z papryką albo pieprzem, gdyż wtedy wchłanianie dobroczynnych substancji z przyprawy powiększa się aż o 2 tysiące razy. Przystoi ją także rozpuszczać w oliwie z oliwek, oleju rzepakowym lub oleju z siemienia lnianego. Kurkumina stanowi 2-5% kurkumy. Nieszczęśliwie substancja owa wykazuje słabą przyswajalność po podaniu doustnym. W celu skuteczniejszej przyswajalności wolno wykorzystać kurkuminę w technologii liposomalnej. Cząsteczki aktywnej substancji otoczone są osłoną lipidową, dzięki czemu nie pozostają strawione w żołądku, natomiast wszystkie wartościowe składniki trafią wprost do komórek.

PIPERYNA – CZYM JEST?

Piperyna (ang. piperine) to organiczny związek chemiczny, alkaloid zwykle będący w owocach roślin z grupy pieprzowatych (Piperaceae). Setki gatunków w tej linii przynależą do rodzaju pieprzy (Piper), jednak najczęstszym przedstawicielem jest właśnie pieprz czarny (Piper nigrum) wywodzący się z południowo-wschodnich Indii.

W kulinariach przeważają trzy rodzaje przyprawy (pieprz czarny, zielony oraz biały). O wartości pieprzu stanowi jego smak, zapach oraz niepowtarzalna ostrość, a tę właściwość przyprawa zawdzięcza rzeczonej piperynie. Alkaloid skupia się zwłaszcza w wierzchniej okrywie ziarna, a po raz pierwszy wyekstrahował go w 1819 roku duński fizyk oraz chemik Hans Christian Ørsted.

Zawartość piperyny jest płynna w zależności od przedstawiciela rodziny pieprzowatych: w pieprzu czarnym określa się ją na 2 do chociażby 9% suchej masy owocu; zbliżony do niego pieprz długi (Piper longum) zawiera jej 4%. Także elementy środowiskowe zmieniają zawartość alkaloidu: klimat, warunki rozwoju, miejsce wywodzenia rośliny.

PIPERYNA NA ODCHUDZANIE

Piperyna wzmaga proces termogenezy - czyli mechanizm tworzenia ciepła, podczas którego organizm spala kalorie - a dodatkowo mechanizm lipolizy - więc spalanie tkanki lipidowej. Piperyna potrafi również przyczynić się do spalania tłuszczu w jeszcze inny sposób. Jak radzą badacze na łamach "Journal of Agricultural and Food Chemistry", piperyna przerywa pracę genów, które kontrolują powstawanie komórek tłuszczowych i co za tym idzie - może przyczynić się do ograniczania komórek tłuszczowych. Należy jednakże podkreślić, iż wyłączne przyjmowanie piperyny nie spowoduje chudnięcia. Należy zmienić dietę i zadbać o aktywność ruchową.

CECHY ANTYNOWOTWOROWE PIPERYNY

Piperyna i występująca w kurkumie kurkumina potrafią zadziałać w zapobieganiu rakowi piersi, oraz być może też w jego leczeniu - przekonują Badacze z University of Michigan na łamach serwisu "EurekAlert". Zawartość piperyny zależy od typu pieprzu. Wiele można jej odnaleźć w pieprzu czarnym. Na drugim miejscu pod względem ilości piperyny znajduje się pieprz biały oraz dalej zielony, a także kolorowy.

Uczeni udowodnili, iż dodane do hodowli komórek raka piersi piperyna i kurkumina zmniejszają ilość nowotworowych komórek macierzystych, potrzebnych dla wzrostu guza i zarazem nie szkodzą normalnym komórkom. Buduje to nadzieję na zaprojektowanie preparatów pomagających w tych przypadkach, gdy nie są skuteczne leki w rodzaju tamoksyfenu bądź raloksyfenu - dodają naukowcy. Piperynę i kurkuminę wykorzystywano podczas doświadczeń w stężeniach 20-krotnie większych, aniżeli ma to miejsce przy codziennej diecie zawierającej pieprz i kurkumę.

PIPERYNA NA BIELACTWO

Piperyna oraz jej pochodne mogą wesprzeć namnażanie melanocytów (komórek barwnikowych skóry) u osób z stwierdzonym bielactwem nabytym. Do takiego poglądu doszli badacze z King's College w Londynie po wykonaniu eksperymentu na myszach z użyciem piperyny oraz jej pochodnych. Piperynę stosowano miejscowo samą albo w połączeniu z nadfioletem. Piperyna i dwie z jej pochodnych stosowane samodzielnie nadawały odbarwionej skórze równomierny, jasnobrązowy kolor w czasie sześciu tygodni. Jednak, kiedy substancję tę stosowano z naświetlaniem ultrafioletem, kolor stał się ciemniejszy, leczenie trwało krócej oraz dawało wspanialszy rezultat.

WYKORZYSTANIE W REUMATOIDALNYM ZAPALENIU STAWÓW

Piperyna wykazuje działanie przeciwzapalne, które potrafi wspomagać leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Systematyczne używanie jej obniża odczyn zapalny stawów objętych procesem chorobowym – zmniejsza ich bolesność, opuchliznę oraz wspomaga zwiększenie ich aktywności.

ŁAGODZENIE ZAPALEŃ UKŁADU POKARMOWEGO

Piperyna może być wykorzystywana w łagodzeniu zapaleń układu pokarmowego, przede wszystkim jelit. Zmniejsza odczyn zapalny w jelitach, natomiast dzięki kolejnemu działaniu przeciwbakteryjnemu zapewnia szybki powrót mikroflory jelit do równowagi.

PIPERYNA – PRZECIWWSKAZANIA

Piperyna uznawana jest za dość bezpieczną oraz pozbawioną skutków ubocznych substancję. Potencjalne niebezpieczeństwo powodują jej cechy wzmacniające biodostępność niektórych leków, co może prowadzić do ich za wysokich stężeń we krwi – szczególnie w przypadkach powszechnej w ostatnich czasach polipragmazji, czyli stosowania wielu leków równocześnie.

PIPERYNA POWINNA BYĆ STOSOWANA W POSTACI SUPLEMENTU

Źródłem piperyny jest czarny pieprz, ale ma jej tylko parę procent. Aby właściwości tego składnika mogły być wykorzystane efektywniej, niezbędna jest jego suplementacja. Stężenie piperyny nie obejmuje zwykle 100 proc. preparatu, więc warto dobrać suplement uzupełniony innymi wartościowymi składnikami o cechach odchudzających.

Piperyna dostępna jest bez recepty - kupić ją można także w sklepikach zielarskich oraz sklepach oferujących żywność naturalną. Dotyczy to także pigułek mających tę substancję, które powinny być odpowiednio dozowane. Dawka przyjmowanej dziennie piperyny zależy przede wszystkim od indywidualnych uwarunkowań, takich jak wiek, waga, płeć lub stan zdrowia. Tabletki z piperyną należy przyjmować zgodnie z zaleceniami na opakowaniu lub ulotce informacyjnej, co stanowi istotne znaczenie w wypadku suplementacji w ramach kuracji odchudzającej. Każda z wyżej wymienionych substancji wykazuje świetne właściwości przeciwzapalne i możemy je przypisać do naturalnych leków przeciwzapalnych. Warto stosować powyższe suplementy po konsultacji z lekarzem, dietetykiem bądź farmaceutą.


 

NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE DO ZAPAMIĘTANIA

• Kurkumina i piperyna to naturalne środki przeciwzapalne, które mogą być skuteczne w walce z zespołem metabolicznym
• Kurkumina zmniejsza stan zapalny, poziom cukru we krwi i może mieć do 150 właściwości terapeutycznych, w tym antynowotworowe
• Piperyna zwiększa biodostępność kurkuminy i innych substancji, wspomaga termogenezę i lipolizę, co może przyczyniać się do utraty wagi
• Obie substancje wykazują potencjał w zapobieganiu i leczeniu raka piersi oraz mogą być pomocne w leczeniu bielactwa
• Kurkuminę najlepiej spożywać w formie suplementu lub w połączeniu z pieprzem i tłuszczem dla lepszego wchłaniania
• Piperyna może łagodzić stany zapalne układu pokarmowego i wspierać leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów
• Ważne jest ograniczenie spożycia cukru, szczególnie fruktozy, oraz eliminacja żywności przetworzonej w celu zmniejszenia insulinooporności

Przeczytaj również
Objawy i przyczyny reumatoidalnego zapalenia stawów